-
1 botsen
1 [met een schok aankomen tegen] heurter (qc.)2 [figuurlijk] entrer en conflit (avec)♦voorbeelden:twee auto's botsten tegen elkaar • deux voitures sont entrées en collisiontegen een lantaarnpaal botsen • heurter un réverbèrekarakters die met elkaar botsen • caractères qui s'opposent -
2 botsen
ww1) heurter (qc), se heurter (contre), percuter3) entrer en conflit (avec), s'opposer -
3 frontaal botsen
-
4 oplopen
-
5 rammen
-
6 stoten
ww1) heurter (qc)2) tressauter, cahoter3) bousculer, (re)pousser4) (se) cogner5) faire un épaulé-jeté [haltérophilie]6) jouer à la bande [billard] -
7 aankomen
1 [arriveren; naderen] arriver2 [het doel treffen] atteindre son but3 [komen aanzetten] s'amener4 [bij toeval aanraken] heurter (qc. contre qc.); 〈 zachtjes〉 effleurer (qc. de qc.)5 [in gewicht toenemen] prendre du poids7 [genezen] reprendre des forces♦voorbeelden:een botsing zien aankomen • prévoir un accidentde bus komt er aan • voilà le bus qui arriveeven bij iemand aankomen • faire un saut chez qn.je hoeft met dat plan bij hem niet aan te komen • inutile de lui soumettre ce projetmet een voorstel aankomen • présenter une propositioniets op het laatste ogenblik laten aankomen • attendre le dernier moment pour faire qc.het op een scheiding laten aankomen • risquer le divorceII 〈 onpersoonlijk werkwoord〉1 [gelden, betreffen] s'agir (de)♦voorbeelden:1 nu komt het erop aan op te treden • maintenant, il s'agit, il importe d'intervenirnu komt het erop aan • c'est le moment ou jamaishet komt niet op vijf minuten aan • nous n'en sommes pas à cinq minutes près -
8 aanlopen
3 [genoemde kleur krijgen] devenir4 [m.b.t. wiel e.d.] frotter♦voorbeelden:die kat is komen aanlopen • on a trouvé ce chat (devant notre porte)daar komt hij aanlopen, aangelopen • le voilà qui arriveachter iemand aanlopen • courir après qn.; 〈 figuurlijk〉 prendre qn. pour modèlebij iemand aanlopen • passer chez qn.tegen iets aanlopen • se heurter à qc.; 〈 figuurlijk〉 tomber sur qc.zo is hij tegen zijn vrouw aangelopen • c'est ainsi qu'il a rencontré sa femme -
9 aanrijden
2 [doorgaan met rijden] continuer à rouler♦voorbeelden:bij iemand aanrijden • passer chez qn. (en voiture)II 〈 overgankelijk werkwoord〉2 [aanvoeren] apporter♦voorbeelden: -
10 aanvaren
-
11 botsing
♦voorbeelden:de botsing van twee treinen • le tamponnement de deux trains2 de stakers kwamen in botsing met de politie • il y a eu affrontement entre les grévistes et la policebelangen die in botsing komen • conflit d'intérêts -
12 frontaal
♦voorbeelden:frontaal botsen • se heurter de front -
13 in, met volle vaart tegen iets oprijden
in, met volle vaart tegen iets oprijdenheurter qc. à pleine vitesseDeens-Russisch woordenboek > in, met volle vaart tegen iets oprijden
-
14 klip
♦voorbeelden:op een klip lopen • heurter un écueiltegen de klippen op drinken • boire comme un trou -
15 met elkaar in botsing komen
met elkaar in botsing komen -
16 muur
♦voorbeelden:een blinde muur • un mur aveugleop een muur van onbegrip stuiten • se heurter à un mur d'incompréhensioniemand tegen de muur zetten • coller qn. au mur -
17 op een klip lopen
op een klip lopen -
18 op een muur van onbegrip stuiten
op een muur van onbegrip stuitenDeens-Russisch woordenboek > op een muur van onbegrip stuiten
-
19 oplopen
1 [naar boven lopen, gaan; toenemen] monter2 [op weg gaan] se mettre en route3 [Algemeen Zuid-Nederlands][+ met][veel ophebben met] faire grand cas (de)4 [botsen op] heurter (qc.)♦voorbeelden:tegen de dijk oplopen • monter sur la digue2 een stuk met iemand oplopen • faire un bout de chemin avec qn.II 〈 overgankelijk werkwoord〉♦voorbeelden:een verkoudheid oplopen • attraper un rhume -
20 rammen
3 [aanrijden] tamponner♦voorbeelden:〈 figuurlijk〉 iemand in elkaar rammen • démolir qn.op een piano rammen • taper sur un pianoop een gitaar zitten te rammen • racler (de) la guitare
- 1
- 2
См. также в других словарях:
heurter — [ ɶrte ] v. <conjug. : 1> • hurter 1160; p. ê. du frq. °hurt (cf. a. scand. hrütr « bélier ») ou d un gallo roman °uritare « frapper comme un taureau sauvage », du lat. urus I ♦ V. tr. 1 ♦ Toucher en entrant brusquement en contact avec… … Encyclopédie Universelle
*heurter — ● heurter verbe transitif (francique hurt, bélier) Venir frapper quelque chose, quelqu un avec ce qu on transporte ou d une partie du corps, entrer rudement en contact avec quelque chose, quelqu un : Je l ai heurté avec mon parapluie. La voiture… … Encyclopédie Universelle
heurter — et trebucher, Offendere, Offensare. Heurter contre quelque chose et froisser, Allidere, Illidere, Compulsare. Heurter à des rochers, Appellere ad scopulos, Nauem impingere. Heurter du front contre le front d un autre, Coniscare. Heurter sa teste… … Thresor de la langue françoyse
heurter — HEURTER. v. a. (L H s aspire.) Choquer, toucher ou rencontrer rudement. Il est malaisé de passer par les rues de Paris qu on ne heurte quelqu un. un Crocheteur l a heurté en passant, l a heurté rudement. un vaisseau a heurté l autre. On s en sert … Dictionnaire de l'Académie française
heurter — (heur té) v. a. 1° Toucher ou rencontrer rudement. Heurter quelqu un en passant. Se heurter la tête contre un mur. • [Un valet] Heurtant table et tréteaux, verse tout [un plat] sur mes chausses, RÉGNIER Sat. X.. • L un me heurte d un ais… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
heurter — vt. (a)kotâ (Albanais 001, Annecy 003, Balme Sillingy 020) ; ortâ pro./fig. (Saxel 002) ; étremalâ, antremalâ (Samoëns). E. : Accoter, Achopper, Étayer, Recevoir, Tomber. A1) bousculer, toucher légèrement en passant, effleurer : (a)kotâ vt. (001 … Dictionnaire Français-Savoyard
HEURTER — v. a. (H s aspire.) Choquer, toucher, ou rencontrer rudement. Heurter quelqu un. Un crocheteur l a heurté en passant, l a heurté rudement. Il m a heurté avec le meuble qu il portait. Ce vaisseau a heurté l autre. Se heurter la tête contre un mur … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
HEURTER — v. tr. Toucher ou rencontrer rudement. Heurter quelqu’un. Il m’a heurté avec le meuble qu’il portait. Ce vaisseau a heurté l’autre. Se heurter la tête contre un mur. Intransitivement, Heurter contre une pierre. Heurter contre un rocher. Heurter… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
se heurter — ● se heurter verbe pronominal être heurté verbe passif S opposer violemment, former contraste en parlant de choses : Tons heurtés. ● se heurter (synonymes) verbe pronominal être heurté verbe passif S opposer violemment, former contraste en… … Encyclopédie Universelle
s'entre-heurter — ● s entre heurter verbe pronominal Littéraire. Se heurter les uns contre les autres. ● s entre heurter (difficultés) verbe pronominal Orthographe Avec un trait d union devant le h aspiré. Emploi N est employé qu aux personnes du pluriel. ● s… … Encyclopédie Universelle
s'entre-heurter — entre heurter (s ) (an tre heur té) v. réfl. Se heurter mutuellement. • De même qu il n appartient qu à des aveugles, qui ne voient pas le but où ils vont, de s entre heurter dans un chemin, FONTEN. Dial. des morts, Ép. à Lucien.. HISTORIQUE… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré